Een hele rit vanuit Tranquilo naar El Chaltén. Eerst vanuit Chili, een prachtige omgeving verlaten waarbij ik geen foto’s kan maken, ik zit in een geblindeerde bus over een ‘alweer’ onverharde weg. Hoe dichter ik bij Argentinië kom, hoe droger het wordt, dor, een dessert aan deze kant van de Andes. Grens passeren en morgen door naar El Chaltén. 10 uur duurt de rit over de ruta 40, deze beruchte weg weer opgepakt, een nachtbus. Als ik wakker word, zie ik de Fitz Roy in volle glorie in het ochtend licht, prachtig mooi, indrukwekkend.


Vroeg in de ochtend in El Chaltén plannen maken wat te wandelen, eerst naar een uitzichtpunt, van waaruit ik de Cerro Torre goed kan zien, ik ga laat in de middag het weer is fantastisch.

Een hele wandeling naar boven, niet druk omdat het al laat is. Ik had afgesproken met Melissa de Amerikaanse ( waarmee ik al eerder op de vulkaan stond) en een Duitse meid om samen naar boven te lopen, maar helaas hadden we niet goed afgesproken. Ben weer super snel en haal wat mensen in. Als ik aankom het ik een magistraal uitzicht.

Links in mijn panorama zie ik een berg die wel heel veel lijkt op de “ Himmelsleiter-Bernina Bianco Graat “, adembenemend.

Geen woorden voor al deze schoonheid. Ik blijf er twee uur zitten en laat deze schoonheid op mijn inwerken, hiervoor ben ik gekomen en dan dit weer, het eerste mooi weer window van het seizoen.

Uiteindelijk loop ik terug en op tijd ben ik voor happy hour 🍺. De dames hebben me ge-appt waar ik uithang en ze komen ook een biertje drinken. Melissa wil wel mee aankomende dagen, van mij mag het, maar ik heb een eenpersoons tentje. Krap dus. We spreken af om na 9 uur morgenochtend te vertrekken. Na de grote stoet en we gaan niet op de officiële campground staan zeg ik.


Wat hebben we een mazzel met het weer en we horen dat Alex Honnald ergens rond zwerft, zou wel heel leuk zijn hem te ontmoeten

We nemen een pad waar waarschijnlijk niemand over heen loopt en idd we zien ook niemand, ik spannende rivier crossing en vreemd dat hier niemand loopt.

Het pad is slecht aangegeven, maar wij vinden onze weg naar de Rifugio waarbij ik weer een leuke kampeerplek spot, we eten en drinken in de Rifugio en morgen gaan we de Fitz van weer een andere kant zien.

Wij lopen richting eindpunt van onze tocht en van daaruit gaan we een andere weg terug. Tijdens onze lunch komt er een condor over vliegen, wowww.

Op de terugweg vinden we weer een prachtige spot om te kamperen. Een top wandeling en wat een geluk met het weer.
