Rio Del Manso & Cochamo

In de bus naar Villegas, iedereen gaat naar Bolsén, ik heb besloten ongeveer de trekking te doen die Cris en Frank deden enkele jaren geleden. Bij Villegas ben ik idd de enigste die uit stapt, pak mijn rugzak en wandel een stukje de dirt road op. Steek mijn duim omhoog en de derde auto stopt, dat is lekker snel. Hij neemt me mee ( 34km) tot de laatste camping 10 km voor de grens met Chili. Ook hier tref ik weer zeer vriendelijke Argentijnen, ik word weer uitgenodigd om vanavond mee met hun te eten, “ja” zeg ik en loop naar de Rio om een verfrissende duik te nemen. Best aangenaam water. Ik bestudeer de route die C&F hebben gedaan, informeer nog bij de camping en besluit een iets andere route te nemen, langs het lago Vidal Gormez, wel iets langer, maar men verzekerd mij dat deze route mooier is. Om half 10 is het eten klaar en ik heb ondertussen een fles wijn gehaald en deze delen we. Maken een gezellige babbel en dan is het bed tijd, “tot morgenvroeg “ zeg ik.

Op naar Paso El León

Als ik wakker word ligt alles nog op één oor. Ik besluit om in te pakken en op tijd ben ik weg, 10 km wandelen naar de grens. De laatste km krijg ik een lift. De Argentijnse grenswacht heeft moeite met mijn paspoort en het duurt een half uur voordat ik door mag, iets verder op moet ik de Rio over en er blijkt een gratis veerdienst te zijn. Aan de overkant zie ik dat er ook eventueel in een mandje de andere kant bereikt had kunnen worden. Door naar Paso El León. De Chileense grenswacht staat al te wachten. Pedro en zijn oudere collega. Waar ga je heen, hoe lang blijf je, ben je alleen, enz een kort vragen vuur. Dan wordt het paspoort gecheckt. Alles duurt een uur. Gelukkig mag ik de hotspot van Pedro’s telefoon gebruiken om door te geven waar ik ben en dat ik enkele dagen geen bereik heb. Stempel en go, maar voordat ik vertrek krijg ik van de oudere grenswacht nog een preek, dat ik vooral voorzichtig moet zijn ‘alleen’

Gratis oversteek.

Op naar Torrentoso, volgens de kaart 10 km, maar naar mijn gevoel zijn hier kilometers net zo lang als miles, ik wandel tot aan een splitsing boven Torrentoso en steek een hangbrug over. Dan wordt ik verwelkomd door de dame van het huis verder op, meneer u kunt hier overal uw tent opzetten en dat doe ik dan ook, volgens de kaart heb ik 20 km afgelegd. Bergje op en bergje af, volgens mijn benen ruim 25 km. ( 10 km + 21469 stappen )

Plekje op de ranch

In de ochtend word ik gewekt door een jonge hond, met zijn poot prikt hij drie gaatjes in mijn tent. Snel probeer ik hem buiten de tent te krijgen, maar hij blijft terug komen. Ik sta op en jaag hem naar zijn huisje. Op naar het meer van Vidal. 15 km. Als ik na 5 km aankom bij het meer kan ik eventueel met een boot de volgende 10 km overgezet worden, ik besluit te lopen, na een kort stukje denk ik al ‘had ik die boot maar genomen’. De weg trekt zich lang en is zeer vermoeiend. Steekvliegen komen en het kost me veel energie. Uiteindelijk bereik ik het strand aan het einde en de steekvliegen jagen me in het meer.

Een lekker duik in het water en verlost van de steekvliegen
Grande Lago Cochamo

Dezelfde dag door naar grande lago Cochamo. Ik verloop me, vind de weg niet en het kost me minstens een uur. Verspilde energie, laat in de middag kom ik kapot aan bij het mooie, zeer mooie meer. ( 30981 stappen).

Scharnieren van hout
Uitgesleten pad

2 nachten alleen in de bushbush, vandaag loop ik naar La Junta het centrale punt in de Vallei Cochamo. Graniet om me heen, wow hier is veel big wall te klimmen. Mooie lijnen, moeilijke lijnen, ik informeer bij de man van de receptie en ze hebben een hand geschreven topo, ziet er goed uit, veel rond om de 6e graags. Veel jongelui op de camping, ik spreek een Amerikaan en we eten samen staand aan een soort van buiten barretje. ( 30840 stappen ).

Modder en natte voeten
Ff drogen

De volgende ochtend ben ik weer voor iedereen wakker, bak n eitje en zet een bakkie thee, voordat het water kookt is het gas op. Goed getimed. Als ik klaar ben met mijn ontbijt ga ik er weer vandoor. De weg trekt zich heel lang, vooral omdat men zei dat het plano zou zijn en dat is het geenszins. Gewoon bergje op en bergje af. Als ik eindelijk het twee sporige pad bereik, zijn er ook gelijk auto’s. Ik lift en heb weer binnen één minuut een lift, op naar Cochamó. ( 20130 stappen )

Desayuno, eitje, brood en thee.

Het eerste de beste hostel pak ik, ziet er mooi uit, 2 nachten graag. Heerlijk hostel met leuke gasten en in de ochtend een fantastisch ontbijt.

Graniet
Zoek de lijn Karel