Zuid Amerika

Na het ontbijt stappen we weer in onze auto, 150 km deels dirt, maar meestal verhard. Het wordt een prachtige weg met hele mooie vergezichten, rots massieven, cactussen, dalen en het hoogste punt met 3457m hoogte. Kijk gewoon naar de foto’s

Onderweg na het hoogste punt zien we een verkeersbord met een lama, die gaan we toch niet echt zien…., na twee bochten staat er een, klaar om op de foto te zetten, best een groot beest.

Als we de hoogste top hebben bereikt, volgt er een mooie afdaling door een prachtige Cañon.

150 km over onverharde weg, soms de weg weggeslagen of heel veel modder op de weg, verder stoffig, stoffig en nog eens stoffig.

We zijn nog geen 10 km op de dirt road of we kunnen niet verder, er staan 2 andere auto’s stil, waarvan een 4 wheel Drive. De weg is afgesloten en ik ga kijken of we een omweggetje kunnen vinden en vraag het aan een van de wegwerkers die bezig is, hij gebaard er omheen en uiteindelijk rijden we een spoor waar al eerder iemand heeft gereden. We vinden met moeite de weg en krijgen een tegenligger, dus zitten we goed.

Als we de Ruta hebben terug gevonden, hobbelen we verder. Eerst 45km/u en langzamer. Later een keer 55km/u Regelmatig stoppen we om foto’s te maken.

Dan zien we iemand met pech staan en we stoppen, er is een probleem met de ophanging van de uitlaat. Ik kruip onder de auto en maak de uitlaat op een andere manier vast en vraag de chauffeur om zelf ff te kijken, hij doet er nog een extra touwtje bij en dan kunnen ze weer verder.

De weg blijft hobbelig en af en toe stroomt er een beekje over, nog een omweggetje en dan zijn we na pakweg 5 uur onderweg te zijn geweest in Cachi, een niets zeggend plaatje waar Ruta 40 berijders overnachten.

Wij zijn naar Cafayate gereden voor de weg er naar toe en van hieruit de weg naar Cachi te nemen, ruta 68 & ruta 40 om hele mooi rots formaties te bekijken ( zie vorig bericht ), maar natuurlijk ook om wijn te proeven. Deze streek staat bekend om zijn goede wijnen. Helaas gooit een grote modderstroom roet in het eten, afgelopen nacht heeft het ontzettend geregend en is er een modderstroom ontstaan bij de brug waar wij overheen willen ( waar iedereen overheen moet ) om naar Bodega Piatelli te gaan, 14 toeristen zijn geëvacueerd. Wij aanschouwen de schade.

Uiteindelijk komen we bij Bodega Nanni uit. Een biologische wijn Bodega. Ik neem een proeverij met 5 wijnen, waarbij ook hun beste reserva, Dees doet mee met 4 wijnen. Leuke wijnen, maar niet super speciaal. De witte wijnen zijn bloemrijk van de Argentijnse Torrontes druif, de rode zijn of van Tannat, cabernet of merlot. Ze hebben ook een reserva 12mnd Frech aok.

Aangekomen in Salta halen we onze huurauto op, we hebben gekozen voor een standaard auto, geen 4 wheel drive. We rijden naar onze homestay en wennen een beetje aan het verkeer. Wie heeft wanneer voorrang is me nog niet duidelijk, maar gelukkig rijdt men rustig. We gaan een biertje drinken en komen in een barretje waar leuke muziek wordt gedraaid, ze vragen ons om een plaatje op de spotify lijst te zetten en om en om kiezen we een nummer. De lichten gaan uit, de bar sluit, maar we gaan nog ff door. Best gezellig.

Na ons ontbijt vertrekken we naar Cafayate, 200km ten zuiden van Salta. Pakweg 4,5 uur rijden met tussenstops om mooie rots formaties te bekijken, als er wat auto’s aan de kant staan weten we dat er iets te zien valt.

Prachtige mooie kloof die een beetje denken doet aan Petra Jordanië.

We stoppen wel 10 keer om enkele mooie foto’s te maken, erg indrukwekkend. De hele route is fantastisch om te rijden.

Aan deze kant kom je dichterbij, zelf bijna tot aan de hoofd waterval, echt indrukwekkend. Na ruim een halve dag houden we het voor gezien en nemen we een heerlijke duik in ons zwembad.

Vanochtend aan de Braziliaanse kant, eerst uitchecken uit Argentinië, inchecken Brazilië en na de watervallen aan de Braziliaanse kant, uitchecken Brazilië en inchecken Paraguay. Helaas is het zondag en zijn de winkels in Paraguay gesloten. Schijnbaar is het hier een stuk goedkoper. Mega grote winkels en aan de Braziliaanse kant weinig tot geen. We wandelen er een klein stukje, maar al snel gaan we terug naar Brasil.

Als we terug zijn in Brazilië krijgen we geen stempel, straks weer wel als we eruit gaan, echter is dit de stempel voor binnen komen, als ze ons maar niet gaan zoeken, want we verlaten Brazilië en checken in in Argentinië.

3 dagen paardrijden, in de ochtend 3 uur & na de lunch ( asado) met siësta nog eens 3 uur, een beetje spierpijn, maar vooral een knie op slot als ik er vanaf stap. De Estancia doet het goed, we worden prima verzorgd en de Gauchos zijn top. Na de derde dag gaan we met de nachtbus terug naar Buenos Aires en dan in de middag naar Iguazú.

In Iguazú gaan we de eerste dag naar de Braziliaanse kant en pikken we later ook nog ff Paraguay mee voor een stempel.

Als we de bus richting Brazilië pakken, blijken we in de verkeerde te zitten, deze gaat naar het drie landen punt van Paraguay, Brazilië en Argentinië. De buschauffeur laat ons bij een station waar we over kunnen stappen eruit en nu pakken we de goede bus.

De watervallen zijn super, groots en heel indrukwekkend. We wandelen er 4 uur en daarna terug naar het drie landen punt om een stempel van Paraguay te halen.

Met de nachtbus over hobbelige wegen kunnen we toch redelijk slapen, omdat we een luxe bus en als we aankomen ( een uur te laat) staat Don ons op te wachten bij het busstation. We babbelen wat en zijn vrouw blijkt samen met Maxima naar school te zijn geweest. Als we aankomen bekijken we ff kort de Estancia en we gaan nog wat slapen, 9 uur is het ontbijt.

Na het ontbijt gaan we paardrijden, 3 uur en gelijk doe ik mee met de galoppeer groep, nog niet helemaal de controle, maar het gaat best aardig zegt onze Gaucho Fabian.

Na de lunch, een asada met heerlijk vlees gaan we weer 3 uur te paard, als we terug zijn kan zowat niet meer van het paard. Laat staan nog lopen.

Vandaag spreek ik af met Dees op Plaza de Mayo en daar start de Free tour gegeven door mij. Eerst een rondje over het plein met het Casa Rosado voor ons, de nieuwe president van Argentinië is aanwezig, dat zie omdat het kleine Argentijnse vlaggetje onder de grote hangt. Dan lopen we de Av. Mayo tot aan het Parlementsgebouw, uiteraard een café leche met een zoetigheid erbij.

Daarna wandelen we San Telmo door, een oude wijk met boetiekjes en een overdekte markthal waar tegenwoordig eet tentjes in gevestigd zijn. Straks vertrekken we met de nachtbus naar onze Estancia Don Joachim, 3 dagen paardrijden.

Over een paar dagen komt Desiree en dan gaan we samen op pad.

De weg terug vanuit Cabo Polonio kan niet in een dag, eerst naar MV, 5 uur in de bus en dan een overnachting. Dit keer heb ik een prachtig Hostel gevonden waar twee Braziliaanse dames gitaar zitten te spelen. Het nr. Kayleigh komt voorbij en ik zing het uit volle borst mee, dan nodige de dames me uit om mee te zingen. Een gezellige avond in een leuk hostel tot gevolg. Vroeg in de middag vertrek ik met de bus naar Colonia 2,5 uur en met de boot over de Rio de la Plata terug naar BA waar ik in het zelfde gezellige hostel 4 dagen zal bivakkeren.

17-12-2019 vandaag ga ik naar de begraafplaats cementerio de la Ricoleta waar oa Eva Perón haar laatste rustplaats heeft gekregen in het familie graf van Duarte. Dit ging niet zonder slag of stoot, haar lichaam is zelfs een aantal jaren in Milaan begraven geweest. Zoek maar eens op, een interessante vrouw die ooit de machtigste vrouw op de wereld was.

Onderweg naar Ricoleta loop ik langs een kunstacademie waar het schooljaar voor de geslaagden op straat gevierd wordt ( filmpje op FB ) een mooie kleurrijk afscheid.

Ook loop ik langs een hele lange rij wachtenden en ik denk ‘ze zullen wel voor een bank staan’, maar deze rij is veel te lang. Als ik iemand aanspreek en vraag waarom deze mensen hier staan te wachten, verteld deze man me dat daar een hele goede Pan Dulce wordt verkocht, voor een redelijke prijs.

Vandaag ga ik ook naar een groot museum ( museum Nacional de Balles Artes) uiteraard gratis toegang en je mag alles fotograferen zonder flits, ik tref er heel wat grote namen aan, veel Nederlanders waaronder een Vincent van Gogh en zelfs een Pablo Picasso. Ik ben nog nooit zo lang in een museum geweest, echt verrassend.

En dan zie je in eens een grote beweegbare metalen bloem.